Source: Google Images

May isang dalagang nag ngangalang Payang. Siya ay anak ng mayamang mag-asawa na mula sa Laguna.

Si Payang ay ipinagkasundo ng kanyang mga magulang sa anak na binata ng pinakamayamang angkan sa Laguna.

Lingin sa kaalaman ng magulang ni Payang ay mayroon nang nobyo ang dalaga. Ito ay si Pepe, isang magsasaka.

Nagpasyang magtanan ang magkasintahan upang hindi magkahiwalay. Ngunit nalaman din ito ng ama ni Payang at ipinahabol sa mga tauhan ang dalawa.

Nang abutan ay binugbog si Pepe ng mga tauhan at iniwang duguan. Si Payang naman ay iniuwi at kinulong ng ama sa sariling silid.

Isang matanda ang nakakita at nag aruga kay Pepe hanggang sa unti-unti itong makabawi ng lakas.

Ngunit huli na, nalaman ni Pepe na namatay si Payang sa sobrang kalungkutan at sama ng loob.

Lubhang nagluksa at gabi gabi ang pag iyak ng binata.

Nang tuluyang gumaling si Pepe at agad itong nagtungo sa libingan ni Payang.

Isang halaman ang nakita niya na tila nagbabantay sa puntod ng dalaga.

Inalagaan ni Pepe ang halaman hanggang sa mamulaklak at mamunga.

Nang mahinog ang prutas ay kanya itong tinikman.

Nasarapan sya sa prutas at agad nyang naalala ang nobya dahil sa punong iyon.

Ang bunga ay tinawag nyang Payang. Kinalaunay naging "Papaya" ang tawag ng mga tao dito.