Alamat Kung Bakit Mapula ang Kamatis

Noong unang panahon, sa isang malayong nayon na napapalibutan ng luntiang kabundukan at masaganang bukirin, ay may isang mahiwagang hardin na pag-aari ng isang matandang albularyo na si Lolo Mateo. Sa kanyang hardin ay may samu’t saring gulay at prutas na nabubuhay at nagsasalita, at ang bawat isa ay may kanya-kanyang ugali at katangian. Kabilang dito ang matapang na Siling Labuyo, mahinhin na Talong, palabirong Sitaw, at si Kamatis—isang gulay na likas na maputla at mahiyain.

Si Kamatis noon ay hindi tulad ng kamatis na kilala natin ngayon. Siya ay maputla, medyo matabang at walang gaanong pansin mula sa mga tao. Habang ang iba pang gulay ay hinog na hinog sa kulay, si Kamatis ay tila hindi pa rin lumalamlam. Madalas siyang tuksuhin ng ibang gulay. “Ay, ang putla mo naman Kamatis, parang di masarap!” biro ni Labanos. “Siguro hindi ka pa hinog-hinog,” sabay tawa ng Talong at Sitaw.

Dahil sa mga biro at panunukso, laging nalulungkot si Kamatis. Hindi na siya lumalabas ng bahay-dahon niya at palaging umiiyak tuwing gabi. Isang araw, habang siya ay tahimik na umiiyak, isang diwata ng kalikasan ang dumaan sa hardin. Narinig niya ang mahinang paghikbi ni Kamatis. Nilapitan niya ito at mahinahong tinanong, “Bakit ka nalulungkot, Kamatis?”

Sa una ay nahihiya pang magsalita si Kamatis, ngunit nang maramdaman niya ang kabutihan sa boses ng diwata, inilabas niya ang kanyang saloobin. “Ako po ay laging tinutukso dahil ako’y maputla at hindi kasing ganda ng ibang gulay. Gusto ko lang naman pong tanggapin nila ako.”

Napaluha rin ang diwata sa kanyang sinabi. “Kamatis, anak, ang tunay na kagandahan ay hindi sa kulay o anyo. Ngunit dahil sa busilak mong puso at sa iyong kababaang-loob, pagkakalooban kita ng kakaibang biyaya.”

Hinawakan ng diwata ang puso ni Kamatis at sabay bigkas ng isang orasyon. Biglang bumalot sa buong katawan ni Kamatis ang liwanag at unti-unti siyang nagkulay pula. Ngunit hindi lang basta kulay pula—isang matingkad at kaakit-akit na pulang kulay na tila may sigla at buhay. Mula noon, naging mapula na ang Kamatis.

Laking gulat ng ibang gulay nang makita ang bagong anyo ni Kamatis. “Kamatis! Ikaw ba yan?” sigaw ni Sitaw. “Napakaganda mo!” sabi ni Talong. Ngunit si Kamatis ay nanatiling mapagkumbaba. “Salamat po. Ngunit ang kulay na ito ay hindi lamang para maging maganda ako. Paalala ito na ang kabutihan ay laging may gantimpala.”

Dahil sa kanyang magandang kulay, si Kamatis ay naging isa sa pinakaimportanteng sangkap sa mga pagkain ng mga tao. Simula noon, ang mga tao ay nagtatanim ng maraming kamatis sa kanilang bakuran. Ginagamit nila ito sa pagluluto, paggawa ng sawsawan, at maging sa gamot.

At iyan ang pinagmulan ng kulay pula ng Kamatis—isang biyaya mula sa kabutihan ng kanyang puso.

Limang Aral mula sa Alamat ng Kamatis

1.     Ang tunay na kagandahan ay nagmumula sa kabutihang loob.
Hindi mahalaga kung paano tayo tumingin sa panlabas; mas mahalaga kung paano tayo kumilos at magmahal sa kapwa.

2.     Ang kababaang-loob ay isang magandang katangian.
Si Kamatis ay hindi gumanti ng pangungutya kahit siya ay pinagtatawanan. Sa halip, pinili niyang manahimik at umasa na darating ang araw ng kanyang pagtanggap.

3.     Ang pagtulong sa kapwa ay nagdadala ng himala.
Ang diwata ay tumulong sa isang nalulungkot na nilalang, at sa tulong niya ay nagkaroon ng bagong pag-asa at kulay si Kamatis.

4.     Ang pagiging totoo sa sarili ay mahalaga.
Hindi kailangang baguhin ang sarili para lamang matanggap. Ang mundo ay mas maganda kapag may iba’t ibang anyo, ugali, at kulay.

5.     Ang bawat isa ay may tamang panahon upang mamukadkad.
Kahit na huli siyang naging makulay, si Kamatis ay naging mahalagang bahagi ng mundo, katulad ng bawat isa sa atin na may sariling panahon ng pag-usbong.

Wakas

Ang alamat na ito ay paalala sa ating lahat na ang pagmamahal, pagtanggap, at kabutihan ay nagdadala ng tunay na ganda. Tulad ng Kamatis, maaaring dumaan tayo sa panahong tila walang nakakakita ng ating halaga, ngunit sa tamang panahon at sa pusong bukas, tayo’y sisikat din gaya ng araw sa umaga.

Iba pang mga babasahin

Alamat Kung Bakit Mapait ang Ampalaya

Alamat Kung Bakit Mataas ang Langit

​Ang Alamat Kung Bakit Maitim ang Uwak at Maputi ang Kalapati

Ang Alamat Kung Bakit Maitim ang Kalabaw